Współczynnik utrzymania przepustowości optycznej wynosimetalohalogenkowe lampy wędkarskiejest jednym z ważnych wskaźników technicznych metalohalogenkowych lamp wędkarskich. Wraz z rosnącym zapotrzebowaniem na lampy wędkarskie metalohalogenkowe w Chinach i ciągłym doskonaleniem poziomu technicznego, współczynnik utrzymania przepustowości optycznej lamp metalohalogenkowych staje się coraz ważniejszy. W artykule skupiono się na mechanizmie i praktyce jego pogłębionej analizy i badań.
Analiza konserwacji metalohalogenkowej przepustki wędkarskiej
Wypełnienie szeregu metalohalogenkowego, różna moc, inna konstrukcja lampy metalohalogenkowej, krzywa szybkości utrzymywania optyki jest inna, na przykład większość połowów lamp metalohalogenkowych na początku zapłonu lampy (dwieście godzin) kilka godzin, aż strumień świetlny ︿ spadnie szybciej, kontynuuj świecenie, a spadek strumienia świetlnego będzie bardziej płynny. Istnieją jednak również lampy wędkarskie metalohalogenkowe o różnej krzywej utrzymania przepuszczalności światła, a szybkość spadku strumienia światła w początkowym punkcie zapłonu jest zasadniczo podobna do tej w późniejszym punkcie zapłonu. Powyższe różnice wynikają głównie z podobnych, choć różnych przyczyn spadku strumienia świetlnego we wczesnym i późnym okresie zapłonu. W celu dalszej analizy przyczyn spadku strumienia świetlnego w punkcie zapłonu lamp metalohalogenkowych należy przeanalizować mechanizm zaniku światła we wczesnym i późnym punkcie zapłonu lamp, tak aby skutecznie poprawić zachowanie przepuszczalności światła stawka za lampy.
W pierwszej kolejności analizowany jest mechanizm spadku strumienia w początkowym punkcie zapłonu. Na przykład pewna rura łukowametalohalogenkowa lampa wędkarskaobejmuje: rozmiar i kształt kwarcowej osłony bańki i elektrody; Długość przedłużenia elektrody; Temperatura zimnego końca (w tym rozmiar powłoki izolacyjnej i grubość powłoki); Po określeniu proporcji i dawki wypełnionych złotych tabletek halogenowych oraz mocy łuku wejściowego, zmianę przepuszczalności optycznej zasadniczo określa się poprzez: 1. Zmianę przepuszczalności optycznej powłoki bańki kwarcowej. 2. Zmiany parametrów emisji elektrody (w tym spadek potencjału katody). 3. Zmiany stężenia i rozkładu atomowego pierwiastków świetlnych (Na, Sc, Dy, Hg– itp.) w lampach łukowych lamp metalohalogenkowych.
Ponieważ całkowite natężenie promieniowania atomowego wpodwodna lampa wędkarska metalohalogenkowajarznik zależy od stężenia wzbudzonych atomów, jego wyrażenie jest następujące:
N¿=No(gk/g,)exp-(eVk/kT)·
Gdzie N0 jest stężeniem atomowym różnych pierwiastków świetlnych. Vk to energia potencjalna wzbudzenia różnych elementów luminescencyjnych. T to temperatura, w której znajdują się atomy każdego pierwiastka. Ponieważ w różnych punktach jarznika, gdy lampa metalohalogenkowa znajduje się w punkcie zapłonu, występuje duża różnica temperatur, rysunek 1 przedstawia wykres krzywej izotermicznej jarznika metalohalogenkowej lampy wędkarskiej o mocy 2000 W.
Rysunek 1. Profil temperatury plazmyLampa wędkarska metalohalogenkowa o mocy 2000 W. Odległość elektrod wynosi 4,2 mm, a odległość izotermy wynosi 250 K
Z powyższego równania widać, że ta sama liczba atomów pierwiastków świetlnych ma różną intensywność światła w różnych obszarach izoterm. Stężenie NaI, ScI3 i innych cząsteczek metalohalogenków w stanie ciśnienia pary nasyconej jest określone przez temperaturę zimnego końca jarznika, pole powierzchni ciekłego halogenku metalu przymocowanego do ścianki rury kwarcowej w pobliżu zimnego końca (określone przez metal ilość wypełnienia halogenkiem, kształt i stan powierzchni zimnego końca) oraz prędkość przepływu przez powierzchnię ciekłego halogenku metalu. Można zauważyć, że zimny koniec łuku będzie miał duży wpływ na stężenie atomowe i stan rozkładu, oczywiście wpłynie to na intensywność luminescencji lampy metalohalogenkowej. Nie jest trudno dokładnie obserwować rozkład halogenków metali w fazie ciekłej w pobliżu zimnego końca metalohalogenkowej lampy wędkarskiej w punkcie zapłonu. Nietrudno stwierdzić, że rozkład halogenków metali w fazie ciekłej w pobliżu zimnego końca lampy metalohalogenkowej zmienia się znacznie w pierwszych godzinach do kilkudziesięciu godzin od punktu zapłonu (szczególnie w przypadku lamp metalohalogenkowych serii Sc-Na). Dlatego rozkład stężeń atomowych w jarzniku zmienia się znacznie, co jest jedną z głównych przyczyn dużego początkowego zaniku światła lampy metalohalogenkowej.
Czas publikacji: 19 czerwca 2023 r